Nasa nature ng tao ang magwork. Nakikita eto sa mga iba ibang culture na hindi naman alam ang Biblia o si Kristo. Kaya patok na patok sa mga maraming churches ngayon na eto ang itinuturo. Ang nakakalunkot ay ang pamaraan nila na itago ang kanilang method or framework ng kanilang paniniwala sa ngalan ni Kristo. Kaya hindi nakakagulat na marami din mga churches na kinilala na "matino" ay sumasabay din sa method ng moralism.
Mahalaga po na malaman naten ang difference between moralistic-centered at Christ-centered belief. Sa madaling salita, ang moralistic-centered ay man-centered, meaning ang magaling dito or ang karapat-dapat na may kaluwalhatian ay ang tao. Sa Christ-centered belief naman ang nararapat na bigyan ng kaluwalhatian or glory ay Diyos lamang:
"I am the LORD; that is my name; my glory I give to no other..." - Isaiah 42:8
Ayon po sa isang mahusay na dutch theologian na si Herman Bavinck sa kanyang book, Reformed Ethics, ang standard ng human virtue ayon sa mga Greek philosopher ay dapat meron mga sumusunod:
1) Reasoning - love for truth, studying, and science
2) Courage - manliness, self-sacrifice, honour, responsibility
3) Temperance - self-control, art of contentment
Importante din na mabigyan ng diin na ang mga Greek philosopher na eto ay hindi mananampalataya nor followers ni Kristo Hesus. May iba naniniwala na meron Diyos, pero hanggang dun lamang. Maganda din na mabigyan diin na ang kaalaman ng Greek philosophy ay napakataas kumpara sa mga ibang lahi. Dito po natin nakukuha mga tulad ni Plato, Aristotle, etc. Mga taong nagcommit ng buhay nila upang ma-define ang meaning ng buhay. At pag tignan naten ang philosophy ng Eastern culture ay hindi din nagkakalayo: Chinese, Japanese, etc. Subalit pag i-compare naten ang principles na naka-list sa taas sa katuruan ng Scriptures, hindi po eto nag-mamatch.
Ang katuruan ng Bible ay basically pananampalataya or pagdepende sa Panginoon. Na ang chief purpose ng tao ay sa Panginoon umasa ng biyaya, habag, buhay, katotohanan, wisdom, righteousness. Ang katuruan ng Greek philosophy, which is ang katuruan ng mundo, ay umasa sa tao making man the central figure and object of all glory. Ang katuruan ng Bible ay ang tao ay makasalanan at hopeless na magkaroon ng pagbabago, ng kaligayahan na tunay, at kapayapaan na tunay. At makukuha lamang eto sa pananampalataya kay Kristo Hesus lamang; ang grace ay mangagaling lamang sa Diyos walang iba pa. Though maraming tao sumikap na magkaroon ng kaligayahan, or kapayapaan sa buhay, at maaring nakuha nila eto, pero hanggang sa buhay lamang dito sa lupa. Wala syang eternal value. This is the reason bakit napakahalaga ang katuruan sa Biblia, dahil dito lamang ang makukuha ang mensahe ng kailangan ng tao.
Ang kinakalungkot ko na ang maraming churches ngayon ang framework ng kanilang ministry or teaching is moralistic or ayon sa Greek definition ng human virtue in the guise of Christianity. Eto po ay malaking kasalanan ng maraming churches ngayon. Ilista ko po dito ang ilan na kaya ko:
1) Taking God's name in vain (3rd commandment; Exodus 20:7)
2) Teaching another gospel (anathema or cursed; Galatians 1:8)
3) Idolatry (man worshippers or worshipping the created being rather than creator; Romans 1:22-23, 25)
4) Dishonouring God (making God look subordinate to man; Isaiah 42:8)
5) Grieving the Holy Spirit (not faithfully teaching the Word which is authored by the Holy Spirit; 2 Peter 1:21)
6) Grieving the true children of God (hungering for the truth; John 17:17)
Dahil din dito ay marami din mga tunay na anak ng Diyos ay hindi makatiis sa mga churches na eto at nagsisi-alisan naghahanap sa iba ibang lugar kung saan ang tunay na katotohanan ng Diyos.
Papano po naten malalaman na ang isang church ay central sa tao rather than sa Diyos? Ilista ko po dito ang ilan na kaya ko:
1) Ginagawa ang kabuuang Triune God or each member bilang example lamang para ma-fulfill ang human virtue ng Greek philosophy (see list above)
2) Ang rule ng church ay ang tradition na ginawa ng tao at hindi mula sa salita or grace ng Diyos
3) Ang objective ng message ay papano magiging masmabuting tao at hindi makita ang kalualhatian ng Diyos
4) Ang focus ay ang pagpatawa ng mga nakikinig or pagpapaganda ng mga awitan or "praise and worship" para makiliti ang damdamin ng mga tao
Ngayon, bakit patok eto sa mga iglesia ngayon? Dahil by nature tayo mga tao ay under sa "covenant of works". Ibig sabihin, by nature dino-diyos naten ang tao at hindi ang Diyos na hindi naten nakikita. By nature tayo po ay maka-lupa at hindi maka-langit. Kaya dahil dito sa situation na eto, kailangan naten ng grace ng Panginoon upang baguhin ang ating nature para tayo magkaroon ng genuine repentance, peace, joy, righteosness, wisdom, fear of God, true knowledge. Nasaan dito ang lakas ng tao kung gayon? Nasaan na ang talino ng tao kung gayon? Wala. Kailangan po naten ang Diyos, at hindi para makamit ang mga bagay na maka-lupa, kundi makamit ang mga bagay na maka-langit. Dahil ang tao ay dapat to "set your minds on things above, not on earthly things" (Colossians 3:2).
Eto po ang basic difference ng anak ng Diyos at anak ng tao. Ang anak ng Diyos ay nagtitiwala sa Diyos hindi lamang para sa buhay ngayon pero kundi sa buhay na walang hanggan. Ang spiritual na bagay, na ang Diyos lamang ang makakapag bago or pabuti sa atin. Ang anak ng tao ay nagtitiwala sa sariling gawa para makamit ang mga bagay na makalupa. Wala po silang idea ng heavenly things, dahil bulag sila sa mga divine things. One must be born again spiritually to see the kingdom of God (John 3:3). Eto ba ang tinuturo ng church ninyo? Or ang turo ba ng church ninyo ay kung papano yumaman, papano maging successful sa buhay, papano maging man of virtue ayon sa Greek philosophy?
No comments:
Post a Comment